Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για το τεράστιο «διπλό» του Παναθηναϊκού στο Καλίνινγκραντ κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, στέκεται στο ξεπέταγμα του Ντίνου Μήτογλου αλλά και στην ατάκα του Ρικ Πιτίνο μετά το τέλος του αγώνα.
Ο θυμόσοφος λαός λέει ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται» και αν υπάρχει κάποιος στον Παναθηναϊκό που το γνωρίζει πολύ καλά, αυτός δεν είναι άλλος από τον Ντίνο Μήτογλου.
Ένα παιδί που κάνει αργά αλλά σταθερά βήματα, ένα παιδί που δεν κοίταξε πίσω, δεν τα παράτησε ποτέ και ούτε απογοητεύτηκε τις βραδιές που έπαιζε από ελάχιστα έως και καθόλου. Έσκυψε το κεφάλι, συνέχισε να δουλεύει και γνωρίζοντας τις δυνατότητές του, ήξερε βαθιά μέσα του ότι κάποια στιγμή θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος του και να κοιτάξει στα μάτια τους πιο έμπειρους και… Ευρωλιγκάτους παίκτες. Άλλωστε η αγωνιστική του άνοδος άρχισε να φαίνεται στα τελευταία ματς και να κερδίζει ολοένα και περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο παρκέ από τον Ρικ Πιτίνο.
Τώρα θα μου πείτε είναι ενδεικτικό το ματς με τον Πανιώνιο; Όχι. Δεν είναι. Όμως το να παίρνει 12 προσπάθειες, τις περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του, κάτι έδειχνε. Το πρώτο και το καλύτερο; Τις σκέψεις που έχει ο προπονητής του για εκείνον. Το πόσο τον πιστεύει. Το πόσο τον προετοίμαζε για τα μεγάλα ματς. Το πόσο πολύ ήθελε να τον έχει ετοιμοπόλεμο για το δύσκολο ματς στο Καλίνινγκραντ.
Τα 4+1 στοιχήματα του Πιτίνο
Αμφιβάλει κανείς ότι ο Μήτογλου δεν τα κατάφερε ή ότι δεν έφερε την αποστολή εις πέρας; Κι όχι. Δεν ήταν πυροτέχνημα η εμφάνισή του και αυτό είναι κάτι που θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Δεν λέω ότι σε κάθε ματς θα έχει double-double με 15+ πόντους και 10+ ριμπάουντ, αλλά σίγουρα θα αποτελεί βασικό μέλος του Παναθηναϊκού. Κάτι που κέρδισε ο ίδιος με το σπαθί του. Μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος και πιο συνεπής ριμπάουντερ της ομάδας; Και δεν το δείχνουν τα 16 «σκουπίδια» που μάζεψε απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, αλλά η αυταπάρνηση που δείχνει σε όλα τα hustle plays, η ενέργεια που βγάζει και το γεγονός ότι κυνηγάει όλες τις φάσεις.
Και προσέξτε: Ακόμα είναι 23 ετών και έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και να μετατραπεί σε «τεσσαροπεντάρι» ολκής στην EuroLeague. Και θα το κάνει. Λίγοι παίκτες με τα δικά του αθλητικά και σωματικά προσόντα έχουν τόσο μεγάλο potential για την ηλικία του. Το ίδιο πιστεύω και για τον Παπαγιάννη. Γιατί πολλά λέγονται για τον υψηλόσωμο σέντερ, αλλά και πάλι ξεχνάμε ότι είναι μόλις 22 ετών. Και αυτός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Θεωρώ ότι δεν έχουμε δει ούτε το 50% των δυνατοτήτων του και δίπλα στον Ρικ Πιτίνο, είναι θέμα χρόνου να δούμε το νέο του ξεπέταγμα.
Και αν την περασμένη σεζόν ο Αμερικανός προπονητής κέρδισε το στοίχημα για τη βελτίωση του Γιώργου Παπαγιάννη και την ολική μεταμόρφωση του Ντεσόν Τόμας (σ.σ. στοιχήματα που καλείται να κερδίσει και αυτήν την σεζόν), φέτος σειρά παίρνει ο Μήτογλου. Και μιλάμε για ένα παίκτη, ο οποίος έχασε πολύτιμο έδαφος μετά τον περσινό του τραυματισμό στο Λας Πάλμας κόντρα στην Γκραν Κανάρια και ουδέποτε μπόρεσε να επιστρέψει στον ίδιο ρυθμό, έχοντας χάσει και τον χρόνο συμμετοχής του. Κάτι που, ξαναλέω, δείχνει να κερδίζει φέτος χάρη στη δική του δουλειά, αλλά και τη δουλειά που κάνει μαζί του ο Πιτίνο.
Τώρα αν και εφόσον κερδίσει και το στοίχημα του Ουέσλι Τζόνσον, τον οποίο χρησιμοποίησε από το τελευταίο πεντάλεπτο του ματς και μετά με αποτέλεσμα να αποδειχθεί σε… «κρυφό χαρτί» και καταλύτη σε άμυνα και επίθεση, τότε θα (του) κάνουμε άλλη μια βαθιά υπόκλιση. Και η άποψή μου για τον Αμερικανό φόργουορντ δεν αλλάζει. Πίστευα και πιστεύω ότι είναι καλός παίκτης. Ότι και αν γίνει στον Παναθηναϊκό.
Η αλήθεια του Πιτίνο και το δεδομένο
Για τον Νικ Καλάθη, δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να πούμε πολλά. Δεν χρειαζόταν αυτό το ματς για να αποδείξει τη δεδομένη αξία του. Έστω και αν κάποιες φορές αδικεί τον ίδιο του τον εαυτό λόγω της τεράστιας εμπιστοσύνης που του έχει. Γιατί ακόμα και 0/10 τρίποντα να έχει σε κάποιο ματς, να είστε σίγουροι ότι θα σουτάρει και το 11ο και το 12ο. Γιατί πιστεύει ότι θα ευστοχήσει, ασχέτως αν λόγω της κακής του ψυχολογίας, βλέπει τη μπάλα να καταλήγει στο σίδερο. Αυτό έγινε και απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Ξεκίνησε με 1/2, στη συνέχεια αστόχησε σε τρία συνεχόμενα και ευστόχησε στο 6ο με το οποίο έστειλε το ματς στην παράταση. Και θα το ξαναπάρει το σουτ αν χρειαστεί. Και αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει. Δεν πρόκειται να κρυφτεί ποτέ, έστω και αν το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα το επιθυμητό.
Όμως δεδομένα ο Καλάθης θα βρει ψυχολογία και ρυθμό μέσα από τις ασίστ του. Είδατε: Είχε 17 τελικές πάσες απέναντι στην ΤΣΣΚΑ (δύο λιγότερες απ’ όλη την ρωσική ομάδα!) και μέσα από αυτές μπόρεσε να «φουσκώσει» με περίσσια αυτοπεποίθηση και να «πατάει» πολύ καλύτερα στο παρκέ με αποτέλεσμα να πετύχει και 22 πόντους εκτοξεύονται το PIR του στις 40 μονάδες! Και σίγουρα θα επιστρέψουν οι βραδιές που θα «κολλήσει» το μυαλό του παρασύροντας και τους συμπαίκτες του στην ήττα. Όμως, αυτός είναι ο Καλάθης, με τα καλά και κακά του. Ο Καλάθης των περισσοτέρων double-doubles στην EuroLeague απ’ όσα είχαν οι Σπανούλης, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς και Τεόντοσιτς μαζί! O Καλάθης που αν δεν υπήρχε στο «πράσινο» ρόστερ όλα αυτά τα χρόνια, ίσως να ψάχναμε τον Παναθηναϊκό μεταξύ της φθοράς και της αφθαρσίας.
Θα σταθώ και στην ατάκα του Ρικ Πιτίνο μετά το τέλος ο οποίος είπε ότι «στην Ελλάδα όταν χάνεις ο πανικός είναι απίστευτος. Βελτιωνόμαστε, παίζουμε καλύτερα. Παίξαμε με την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ, την Μακάμπι, την ΤΣΣΚΑ. Είναι εξαιρετικές ομάδες, πρέπει να τους δίνουμε τα εύσημα. Αντ’ αυτού, νιώθουμε πως ο ουρανός πέφτει να μας πλακώσει. Γελάω τόσο πολύ με όλα αυτά ως Αμερικανός. Είναι η διαφορά της κουλτούρας. Όταν χάνουμε αντί να δώσουμε τα εύσημα στον αντίπαλο θέλουν να φέρουμε τον Κέβιν Ντουράντ ή τον Μπιλ Ράσελ.» Και έχει δίκιο. Όντως μετά από ήττες, τα social media κατακλύζονται από ονόματα παικτών, λογαριάζοντας χωρίς τον ξενοδόχο. Και αυτός στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Ρικ Πιτίνο, ο οποίος έχει πει ότι θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τα προβλήματα και τις αδυναμίες εκ των έσω.
Δεν πρόκειται να προτείνω ονόματα, σε καμία περίπτωση. Όμως θα επιμείνω σε αυτό που λέω: Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και θέλει ενίσχυση σε δύο θέσεις. Αφενός για τα προβλήματα και τα «κενά» που έχει παρουσιάσει σε ριμπάουντ και περιφερειακή άμυνα και αφετέρου για το γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει κλειστό rotation. Ο Μπράουν 01:22 και οι Παππάς, Μπέντιλ DNP. Η λογική λέει ότι θα γίνουν κάποιες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της ομάδας. Ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα δείχνει να έχει δυνατότητες και ότι μπορεί να κοιτάξει και ακόμα πιο ψηλά στην φετινή EuroLeague.
ΠΗΓΗ: GAZZETTA
